کشاورزی، منابع طبیعی و دامپروری در سال زراعی ۸۳-۱۳۸۲ سطح زیر کشت محصولات زراعی و باغی شهرستان زابل بالغ بر ۲۵۸۶۱ هکتار است که ۱/۱۶ درصد از سطح کشت زیر کشت استان را تشکیل می‌دهد. از این مقدار ۵۶/۱ درصد به کشت باغات و ۱/۱۶ درصد به زراعت‌های سالانه اختصاص دارد. محصولات عمده زراعی شهرستان غلات، محصولات جالیزی و نباتات علوفه‌ای می‌باشد. طی همان سال، ۱۱۸ واحد صنعتی پرورش و نگهداری دام و طیور در سطح شهرستان فعال بوده‌است. همچنین میزان تولید شیر، گوشت قرمز، گوشت مرغ و عسل به ترتیب ۳۷، ۱/۷، ۳ و – هزار تن بوده‌است. لازم به ذکر است این شهرستان دارای ۳۱۶ واحد پرورش ماهی با تولید ۱۰۸هزار تن می‌باشد.

سواد

میزان باسوادی شهرستان درسال۱۳۷۵برابر۵/۶۵درصدبوده که به ۷۲درصددرسال۱۳۸۲افزایش یافته‌است اما درسال۱۳۹۰ این رقم به۸5 درصد رسیده‌است

آموزش و پرورش

در سال تحصیلی ۸۳-۱۳۸۲تعداد کل دانش آموزان مقاطع مختلف تحصیلی(بدون بزرگسالان و مراکز تربیت معلم) شهرستان ۹۵۴۷۳ نفر بوده که ۷۳/۱۷ درصد از دانش آموزان استان را تشکیل می‌دهد. از کل دانش آموزان این شهرستان ۸۵/۵۱ درصد در مقطع ابتدائی، ۱۰/۲۵ درصد درمقطع راهنمائی، ۰۲/۲۱ درصد در مقطع متوسطه و ۳۷/۱۲ درصد در مقطع متوسطه در رشته‌های فنی و حرفه‌ای و کار و دانش مشغول به تحصیل می‌باشند.۱۹/۴۶درصد از کل دانش آموزان شهرستان زابل را دانش آموزان دختر تشکیل می‌دهند و سهم دانش آموزان مناطق روستائی نیز ۸۵/۵۱ درصد می‌باشد.

آموزش عالی

در سال تحصیلی ۸۳-۱۳۸۲ در شهرستان زابل، ۱۰۱۳۰ دانشجودر حال تحصیل بوده که از این تعداد ۷۰ در صد در دانشگاه دولتی و ۳۰ درصد در دانشگاه آزاد و پیام نور مشغول به تحصیل بوده‌اند. شماردانشجویان کنونی بیش از۱۵۰۰۰نفراست

بهداشت و درمان

شهرستان زابل از لحاظ امکانات بهداشتی و درمانی در سال ۱۳۷۵ دارای ۳ بیمارستان با ۲۲۰تخت بوده که در سال ۱۳۸۲ تعداد بیمارستان به ۲ و تعداد تخت بیمارستان نیز به ۲۴۹ رسیده‌است. همچنین در سال ۱۳۷۵ تعداد مراکز بهداشتی شهری و روستائی ۸و۲۷ مرکز بوده که این رقم در سال ۱۳۸۲به ۲۰و۳۵ مرکز افزایش یافته‌است. نسبت برخورداری جمعیت به پزشک در سال ۱۳۷۵ به ازای هر هزار نفر ۲۰ درصد بوده که این نسبت در سال ۱۳۸۲ به ۲/۲۷ پزشک رسیده‌است. طی همین سال به ازای هرهزارنفر۸/۶۵درصدتخت بیمارستان بوده که به۴/۶۶درصدتخت بیمارستانی تغییر یافته‌است.

فرهنگ و گردشگری

تنها سینمای فعال شهرستان زابل در سال ۱۳۸۷ تعطیل شد^.  همچنین تعداد کتابخانه‌های عمومی از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۲ از ۴ باب به ۵ باب رسیده‌است. از نظر سالن سخنرانی و نمایش حدود ۷۵ درصد رشد داشته و از ۴ سالن در سال ۱۳۷۵ به ۷ سالن در سال ۱۳۸۲ رسیده و تعداد مراکز فرهنگی ثابت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از ۵ مرکز در سال ۱۳۷۵ به ۵ واحد در سال ۱۳۸۲ رسیده‌است.

بوده که نسبت به سال ۱۳۷۵(نرخ بیکاری ۶ درصد بوده)،۱۱۳درصد رشد داشته (۲/۱۰ درصد افزایش یافته‌است)

شهرستان زابل در قدیم و نیمروز -اریاپولیس و... خوانده می‌شد. محلی که امروز زابل نامیده می‌شود بیش ازآن زمین‌هایی با تپه‌هایی از رسوبات دریایی بود که قسمتی از آن درمسیر رودخانه قرار داشت با کم شدن آب رودخانه بر وسعت خشکی‌های اطراف آن افزوده شد و بااتصال این منطقه به روستای حسین آباد، آبادی بزرگی تشکیل گردید. بعدها تأسیس پادگان نظامی براهمیت آن افزود. در سال ۱۳۱۴ شمسی طبق تصویب‌نامه هیات وزیران، آن آبادی را زابل نامیدند و در سال ۱۳۱۶ شمسی به مرکز سیستان تبدیل شد. از ارتفاعات مهم این شهرستان کوه خواجه و قلعه رستم است که درغرب زابل قرار دارد. در فراز این کوه تصویری از رستم پهلوان که گرزی دو سر دردست دارد، نقش بسته‌است. در دامنه‌های جنوبی آن نیز ویرانه‌های بناهای منسوب به دوره  اشکانیان به جا مانده که در زمان خود بسیار با شکوه بوده‌است. زابل امروزی شهری به نسبت توسعه یافته و مجهز به انواع خدمات مورد نیاز جامعه شهری است.

تقسیمات کشوری

شهرستان زابل با مساحت ۱۵٬۱۹۷ کیلومتر مربع در شمال شرقی استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته و فاصله مرکز شهرستان تا مرکز استان ۲۱۳ کیلومتر است. این شهرستان دارای تعداد ۶ مرکز شهری و ۵ بخش، ۱۷ دهستان و ۹۳۲ آبادی دارای سکنه‌است.

عوارض طبیعی

ارتفاعات، رودخانه‌ها، قنات، چاه و چشمه‌ها(اعم از فصلی و غیر فصلی) سرچشمه رودخانه و منتهی به ارتفاعات این شهرستان کوه خواجه وقلعه رستم است که در غرب زابل قرار دارد و رودخانه هیرمند و شیله از رودخانه‌های این شهرستان می‌باشد. اماصدهارودخانه وجویباروکانال دراین شهرستان حاصل خیز وجود دارد ازجمله ارتفاعات ان کوههای پلنگ کوه ولونکه می‌باشد که کوههای سیستان وبلوچستان رابه کوههای خراسان وصل می‌نماید

آب

آب این شهرستان ازطریق حلقه چاه - رشته قنات - رشته چشمه با میزان آبدهی متوسط ورودخانه‌های هیرمند بامیزان آبدهی متوسط سالانه۳هزارمیلیون مترمکعب تامین می‌شود.

آب‌وهوا

شهرستان زابل آب‌وهوای بیابانی گرم و خشک دارد. میانگین بارش سالانه در این شهرستان میلی متر ۷۴و متوسط دمای آن در سال ۸۲ از 47 الی ۱۰- درجه سانتی گراد در تغییر است.

یکی از شهرهای ایران در استان سیستان و بلوچستان است. این شهر مرکز شهرستان زابل است.فرمانداری زابل در سال 1392 به فرمانداری ویژه و معاونت استانداری ارتقا یافت . زابل (زابلستان) در قدیم (یا سِکِستان، سحستان (سیستان) و نیمروز نامیده می‌شد. محلی که امروز زابل نامیده می‌شود در گذشته زمین‌هایی با تپه‌هایی از سبزه زار ها و رسوبات دریایی بوده که قسمتی ازآن در مسیر رودخانه هیرمند قرار داشته‌است. با کم شدن آب رودخانه بر وسعت خشکی‌های اطراف آن افزوده شد و با اتصال این منطقه به روستای حسین آباد، آبادی بزرگی تشکیل گردیده‌است. بعدها تأسیس پادگان نظامی بر اهمیت آن افزوده‌است. در سال ۱۳۱۴ هجری شمسی بر طبق مصوبه هیات وزیران، آن آبادی را زابل نامیدند و در سال ۱۳۱۶ خورشیدی به مرکز سیستان تبدیل شد.زابل بیشتر آثار تاریخی و باستانی را در استان به خود اختصاص داده است -یکی از پربارترین این آثار شهر سوخته با تمدن چندین هزار ساله در 70 کیلومتری زابل واقع شده است